سکوت نکن... زمزمه کن گاهی! در پس کوچه های زندگانی... قدم بزن کوچه ها را یکی یکی که زندگی نه یافتن راهی که گذشتن از همین کوچه های تنهاییست کافیست سر بِگَردانی به سوسوی چشم پسرک در پی بوی قرمه سبزی یا بخار نان گرم پدری در هوای سرد پاییزی یا لذت دختر بچه ها در خاله بازی زندگی همین کوچه هاست وَ گَر بِگمانَت به کوچه ای بن بست رسیدی پرواز کن.. این آبی بیکران مال تو نباشد.. پس از آن کیست؟
عکس از اینترنت
