ویشنو: ایزد محافظ و نگهبان

ویشنو: خدایی با ده پیکره

ویشنو یا خدای نگهبان و محافظ، دومبن خدا از خدایان سه گانه بزرگ هندوهاست. البته بعضی از اسطوره های کهن میگن که اون خودش هم در آفرینش نقش داشته و برهما از ناف ایشون به وجود اومده و حتی میگن سه گام او جهان آدمیان رو از جهان خدایان جدا کرد.

هرچند اول جزو خدایان اصلی نبود و بعدها اصلی شد. بنام خدای همیشه حاضر نیز او را می شناسند.

ماتسیا: اولین پیکره ویشنو

ویشنو به شکل ماهی درآمد تا مانو(نخستین انسان)  و متون مقدس ودا را از توفان بزرگ آگاه گرداند و بدین ترتیب مانو توانست کشتی بسازد و زنده باقی بماند.

یه چیزی شبیه به داستان نوح خودمون

کورما: دومین پیکره ویشنو

وقتی یه بار دیگه خدایان دریاهارو شوراندند تا اکسیر زندگی را بدست بیاورند، ویشنو تبدیل به لاکپشت شد و کوه ماندرا را بر پشت گرفت.

کوه ماندارا: تنها ستون افراشته در اقیانوس

در ویرانی دوران نخستین، بسیاری از اشـیاء ارزشـمند گـم شـدند. یکـی از مهمتـرین آنهـا (اکسیر جاودانگی) که نبود آن هستی جهان را تهدید میکرد و نیروی خدایان و اهریمنان راکاسـتی مـیداد. در حکایتی خـدایان بـرای یافتن آن، انواع گیاهان دارویی را در اقیـانوس شـیر میریزنـد. سـپس بـا اسـتفاده ازکـوه ماندارا به عنوان همزن و شاه بزرگ مارها، واسوکی، به عنوان طناب کره گیـری، و همراهـی ویشنو اقیانوس را به هم میزنند. ایزدان و اهریمنان (اسوراها) واسوکی را چون ریسمان بـر دورکوه بلند ماندرا،که تنها سـتون افراشـته در دل اقیـانوس بـود، بسـتند. یـک سـرآن را خدایان گرفتند و سردیگر را اهریمنان و هردو متناوبا میکشــیدند تــا عصــاره و شــهد اقیانوس را،که شـربت جـاودانگی از آن ســاخته میشــود، به دســت آوردنــد و زمــین را از قعــرتــاریکی اقیانوس بـه سـطح ادراک ملموس درآوردند.

واراها: سومین پیکره ویشنو

یک بار دیگه هم که زمین داشت توی آب غرق میشد به یک گراز تبدیل شد و زمین را بالا آورد

ناراسیمها: چهارمین پیکره ویشنو

ویشنو در قالب شیر – آدم

که پادشاه ظالم و اهریمنی را از بین برد

وامانا: پنجمین پیکره ویشنو

این بار ویشنو در قالب یک کوتوله(آدمچه) ظاهر میشود. که اهریمنی قوی بنام شاه بالی را به زانو در می آورد.

پاراشوراما: ششمین پیکره

در قالب برهمایی فرهیخته که طبقه جنگجویان را از بین برد.

راما: هفتمین پیکره

بزرگترین قهرمان اساطیر هندی، جنگجویی که پادشاه بدی، لانکا را نابود کرد و همسرش سیتا را نجات داد. غالبا با کمان نشونش میدن.

کریشنا: هشمین پیکره

به زمین آمد تا دیوها را شکست دهد و خود، انچنان که شایسته اش است پرستیده شود. و به خاطر عشق خود، رادای وفادار نیز معروف است. بیشتر با نی به تصویر میکشندش.

کالکی: دهمین و آخرین پیکره

آخرین پیکره هنوز آشکار نشده. او در حالی که سوار بر اسب سفیدی است پدیدار خواهد شد و بدی ها رو دور خواهد کرد. و از آن پس دوران طلایی آغاز خواهد شد.

(امام زمان طوری)

لاکشمی: همسر ویشنو

خوش برخوردترین و دلسوزترین و الهه ثروت که در زمان تلاش برای کشف اکسیر حیات کشف شد

کیش مخصوص خود را دارد

مرکب ویشنو: گارودا

پرنده ای شبیه به عقاب، نماد آسمان و خورشید و ماری بر چنگال دارد که نماد آب است و جنگ بین حیوانات نماد نیروهای متعارضی هستند که در وجود ویشنو توازن می یابند.

برگرفته از کتاب نگاهی نو به اسطوره شناسی از نیل فیلیپ از انتشارات سبزان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *