روز خود را با عشق
به گیاه و رویش
می‌رساندم تا شب

سفره ای رنگی با سالاد شیرازی غوطه ور در نعنا خشک و دوغ ملس پر کَتِلِه کَتو و آدم هایی سرتاسر گرسنه، که با کوبیدن قاشق ها بر ظرف غذا…

مادرم
مست آن بوی تو ام
فکر دیدار تو، جانِ روزگارانم بود

زندگی تک تک این اوقات است
سایه ای، بوی سیبی، طعم توتی، خنده‌‌ی فرزندی